25.06 - 07.09.2025
KWADRA | Kacper Bijoś, Monika Jóźwicka, Adam Rudolf Karpiński, Gabriela Woźniak
Strachy na wróble, reintepretacja „La Danse” Henriego Mattise’a, eksperymentalne pejzaże oraz psychodrama o międzypokoleniowym dziedziczeniu – debiutujący artystki_artyści pokażą projekty o różnorodnej tematyce, a połączy je eksperyment, autentyczność wypowiedzi i fizyczność procesu twórczego.
Adres: Galeria Instytutu Fotografii Fort, Fort Mokotów, ul. Wł. Szpilmana 6, budynek 4, Warszawa
Wernisaż: 25 czerwca 2025 | środa | godz. 19.00
Godziny otwarcia: środa – piątek 14.00-18.00; sobota-niedziela 12.00-18.00
Wstęp na wystawę: bezpłatny
Zapraszamy na wydarzenia towarzyszące. Więcej informacji wkrótce.
Kwadra to prezentacja czterech osobowości – Kacpra Bijosia, Moniki Jóźwickiej, Adama Rudolfa Karpińskiego i Gabrieli Woźniak – studentek i studentów Szkoły Filmowej w Łodzi, dla których istotne są eksperyment, autentyczność wypowiedzi i fizyczność procesu twórczego.
Ich realizacje sytuują się na styku praktyki artystycznej, dokumentalnej obserwacji i inscenizacji. Praca z medium – czy to obrazem ruchomym, obiektem, czy przestrzenią – opiera się na budowaniu autorskich metod działania. Kluczowa jest materialność procesu: ręczne konstruowanie planu, bezpośredni kontakt z przestrzenią i narzędziami, a także wpisana w działania tymczasowość.
To praktyki eksperymentalne, zakorzenione w performatywnym działaniu i osobistej refleksji. Artystki i artyści nie odtwarzają rzeczywistości, lecz budują z niej własne kody wizualne, próbując odpowiedzieć na pytania, które ich realnie poruszają.
Tytuł wystawy – Kwadra – odwołuje się do jednej z faz księżyca, w której widoczna jest tylko połowa jego tarczy. To moment przejścia, który staje się metaforą procesu twórczego, zawieszenia między światłem a cieniem, kiedy kształt dopiero się zarysowuje, nie ujawniając się w pełni.
Autorzy_autorki: Kacper Bijoś, Monika Jóźwicka, Adam Rudolf Karpiński, Gabriela Woźniak
Kuratorzy: Szymon Kobusiński, Paweł Bownik
Identyfikacja wizualna: Gabriela Woźniak
Partnerzy wystawy: Szkoła Filmowa w Łodzi
Mecenasi Fundacji IFF: Fort Mokotów, White Stone Development
O AUTORACH_AUTORKACH
Kacper Bijoś
Artysta wizualny, student Fotografii w Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. W swojej praktyce skupia się na dokumentacji różnych wycinków rzeczywistości, eksperymentując z formą i środkami wyrazu. Inspiruje się regionem pochodzenia, zwyczajami, lokalnym dziedzictwem i nieopowiedzianymi historiami.
Monika Jóźwicka
Artystka wizualna, studentka Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. W swojej praktyce łączy fotografię, wideo oraz performans, traktując własne ciało jako medium. Jej twórczość koncentruje się na tematach kobiecej tożsamości. Tworzy osobiste, symboliczne obrazy, często przyjmujące formę intymnych rytuałów. Interesuje ją analiza mechanizmów kontroli i dziedziczenia przemocy, a także poszukiwanie możliwości oporu, transformacji oraz odzyskiwania głosu. Czerpie z baśni, alchemii i psychologii, tworząc własną mitologię kobiecości.
Jej prace prezentowane były na wystawach m.in. podczas Miesiąca Fotografii w Krakowie, Cracow Art Week Krakers, Festiwalu Nowej Sztuki we Frankfurcie, w sekcji Spin-off na Fotofestiwalu w Łodzi, w Galerii Szczur w Poznaniu, na Węgiel Film Festiwal, Rybnik Fotofestiwal, Festiwalu Labirynt w Słubicach oraz w Instytucie Fotografii Fort w Warszawie w ramach projektu Miejskie Legendy.
Adam Rudolf Karpiński
Artysta wizualny, student Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. W swojej twórczości zajmuje się mechanizmami widzenia, konstrukcją perspektyw oraz poszerzaniem granic obrazowania obiektywowego.
Interesuje go wpływ technologii na sposoby postrzegania rzeczywistości.
Gabriela Woźniak
Urodzona w 2002 r. w Krakowie. Studentka III roku kierunku Fotografia w Szkole Filmowej w Łodzi. Twórczyni wizualna, kuratorka wystaw oraz koordynatorka projektów kulturalno-społecznych.
Działa multidyscyplinarnie, wykorzystując w swojej praktyce fotografię, instalację oraz wideoart.
Swoje prace prezentowała m.in. w Norymberdze, Sopocie (Festiwal FFWS), Krakowie (Miesiąc Fotografii, KRAKERS Cracow Art Week), Łodzi (Fotofestiwal) oraz w Lublinie (Teatr Wschodni). W 2024 roku była kuratorką i producentką wystawy w ramach Sekcji FRINGE Miesiąca Fotografii w Krakowie, zrealizowanej w przestrzeni dawnej Poczty Głównej. Od 2019 roku współtworzy Stowarzyszenie Mosaic, które łączy młodych twórców z całej Polski i angażuje lokalne społeczności.
PREZENTOWANE CYKLE
fot. z serii NEGATIVE SPACE Kacpra Bijosia
NEGATIVE SPACE | KACPER BIJOŚ
Negative Space to próba uchwycenia momentu zawieszenia – między przeszłością, a teraźniejszością, między funkcją a formą.
Punktem wyjścia jest zanikająca praktyka konstruowania strachów na wróble – figur agrarnej codzienności, dziś systematycznie znikających z krajobrazu.
Te prowizoryczne sylwetki, totemy lokalnego folkloru, dotychczas funkcjonujące na granicy estetycznego marginesu zostają poddane reinterpretacji przez artystę. Osadzone na konstrukcjach – projekty Alicji Tkaczyk – stworzone w duchu trashion, czyli ponownego przetwarzania materiałów, korespondują z koncepcją redefiniowania i transformacji.
W obliczu intensyfikacji upraw i postępującej modernizacji metod ochrony roślin, tradycyjne sylwetki strachów na wróble tracą praktyczne znaczenie. Funkcja odstraszania ustępuje nowej – symbolicznej i refleksyjnej. Ich obecność w krajobrazie staje się jedynie echem dawnych praktyk, jednocześnie zwracając uwagę na zmieniający się stosunek człowieka do natury.
Artysta podejmuje próbę stworzenia przestrzeni dla konfrontacji pomiędzy dawnym a nowym, a także nadania nowych kontekstów symbolom zakorzenionym w kulturowej pamięci.
fot. z serii KANIANKA Moniki Jóźwickiej
KANIANKA | MONIKA JÓŹWICKA
Projekt koncentruje się na mechanizmach kontroli i przemocy przekazywanych między pokoleniami.
Przestrzeń łazienki – komnata codziennych rytuałów, oczyszczenia i przemiany – staje się sceną psychodramy, w której wcielam się w trzy archetypiczne figury: Dziecka, Matki i Ojca.
Nie przedstawiam linearnej historii, lecz analizuję jej szczątki. Rozkładam pamięć na fragmenty, rekonstruując struktury rodzinnych wzorców oraz ujawniając mechanizmy dziedziczenia i oporu.
Włosy – motyw przewodni – funkcjonują tu zarówno jako nić łączącą pokolenia kobiet, jak i symbol patriarchalnych więzów. Poprzez budowanie inscenizacji oraz wykorzystanie własnego ciała jako narzędzia i znaku podejmuję próbę odzyskania głosu i sprawczości po pokoleniowych traumach.
fot. BIEŻANÓW [detal] Adama Rudolfa Karpińskiego
| ADAM RUDOLF KARPIŃSKI
Adam Rudolf Karpiński tworzy rzeczywistość, która wydaje się znajoma i zwyczajna, jednak okazuje się być nieosiągalną bez pośrednictwa kamery. Łącząc ze sobą dziesiątki fragmentów pejzażu, tworzy panoramiczne zapisy rozległych przestrzeni. Obrazy te zachowują drobne usterki, niedopasowania i zmiany faktury, nosząc ślady swojej konstrukcji i odsłaniając ich sztuczność.
Podczas tworzenia własnej wizji „obiektywnego” spojrzenia artysta ustanawia punkt widzenia nieodnoszący się do ludzkiej percepcji. Tym samym kreuje spojrzenie obce doświadczeniu człowieka – funkcjonujące jako metodyczny zapis otoczenia, nieograniczony przez zmysł wzroku. Artysta minimalizuje skróty perspektywiczne, uzyskując kompozycję frontalną, utrzymaną na całej szerokości obrazu.
Tory kolejowe wprowadzają rytmiczny, pionowy wzór – rodzaj trompe-l’œil. Stanowią kolejny element gry artysty z perspektywą: podczas gdy krajobraz przedstawiony jest frontalnie, tory wydają się uchwycone z innego punktu widzenia. To zderzenie dwóch pozornie sprzecznych perspektyw zwraca uwagę widza na sfabrykowany charakter obrazu.
Artysta ukazuje relację między światem takim, jakim jest, a światem takim, jakim jest widziany.
Tekst: Sonia Witak
fot. z serii LA DANSE Gabrieli Woźniak
LA DANSE | GABRIELA WOŹNIAK
Praca bezpośrednio nawiązuje do obrazu Henriego Matisse’a „La danse”, konfrontując jego utopijną wizję wspólnotowego tańca z realiami współczesnych relacji społecznych. Tancerze, zawieszeni poza konkretną przestrzenią i czasem, uczestniczą w rytuale powtarzalnego ruchu, który stopniowo nabiera intensywności. Ich ciała stają się narzędziem badania granic fizycznej i psychicznej wytrzymałości. Zmęczenie widoczne na twarzach oraz coraz trudniejsze do utrzymania poczucie harmonii podkreślają proces kolektywnego poświęcenia – zbiorowej ofiary. Każdy gest wpływa na pozostałych, ukazując wzajemną zależność i stopniową utratę indywidualności na rzecz zbiorowego rytmu. „La danse” staje się refleksją nad współczesnym wymiarem codziennego cierpienia – ukrytego w systemowym napięciu, presji przynależności, przemęczeniu i konieczności nieustannego dostosowywania się.
O PROJEKCIE
KWADRA to prezentacja projektów stworzonych przez studentów Katedry Fotografii w Szkole Filmowej w Łodzi. To pokaz debiutanckich dzieł i szansa na poznanie nowych osobowości artystycznych.
Projekt jest kontynuacją współpracy nawiązanej w 2024 roku między IFF a wykładowcami PWSFTviT Szymonem Kobusińskim i Bownikiem. Zakłada on cykliczne przedstawianie nowych talentów w ramach wystaw tematycznych lub zbiorowych prezentacji artystów. Wystawy powstają pod opieką artystyczną Szymona Kobusińskiego oraz Bownika.
W 2024 roku projekt zainaugurowała wystawa Kolektywu CECH Miejskie Legendy. Więcej o wystawie tutaj